ഭ്രാന്തില്‍ നിറങ്ങള്‍ പൂക്കുമ്പോള്‍

പിങ്കും ഓറഞ്ചും നിറങ്ങളെ
 ഒന്നിച്ചു വിഴുങ്ങി
 പൂക്കളായി വിസര്‍ജിച്ച
കുറെ ബോഗന്‍വില്ല
ചെടികള്‍  എനിക്കു ചുറ്റും...

കറുത്ത ആകാശത്തിലെ
 ഇല്ലാത്ത നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി ഞാന്‍ നിന്നു

എന്നിലെ
പല ഞാനുകളുമായി
കണക്കു പറഞ്ഞു ഓഹരി എഴുതിയ ഞാന്‍
 ഭ്രാന്തിന്‍റെയും വിഷാദത്തിന്‍റെയും
നേര്‍ത്ത ഭിത്തികള്‍ക്ക്‌ നടുവില്‍
 എന്നെ തന്നെ കുഴിച്ചു മൂടി...

എന്‍റെതു മാത്രമായ സ്വപ്നങ്ങള്‍
ഞാന്‍ കൊടുക്കാത്ത
 പല നിറങ്ങളും വാരിപ്പൂശി
 എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തി ഉറഞ്ഞു തുള്ളി

ശബ്ദങ്ങളില്‍ ,ശ്വാസങ്ങളില്‍,
മൂളിപ്പാട്ടുകളില്‍  ഉരുക്കി
മുറിവിന്റെ അച്ചുകളില്‍
ഞാന്‍ എന്നെ ഒഴിച്ച് വെച്ചു..
.
പകലിനും രാത്രിക്കും ഇടയില്‍ ഉള്ള
 സര്‍വേക്കല്ലുകള്‍ കാണാതെ
 കണ്ണീരിന്‍റെ പുഴകളില്‍
ഞാന്‍ ചങ്ങാടം ഓടിച്ചു

ഭ്രാന്ത് പെരുത്തപ്പോള്‍
ആത്മാവിനെ മുറിച്ചു
ചരടായി പിന്നിയെടുത്തു
ചെവിപൊട്ടുന്ന മന്ത്രങ്ങള്‍ ജപിച്ചു
ഞാന്‍ എന്നെ വരിഞ്ഞു കെട്ടി

കടും നിറങ്ങള്‍ പടര്‍ന്ന
ഭ്രാന്തിന്‍റെ ദ്വീപുകളില്‍ നിന്ന്
 വന്‍കരകളുടെ ബ്ലാക്ക്‌&വൈറ്റ് മണ്ണിലേക്ക്
 ഞാന്‍ കുടിയേറി

പക്ഷെ ചരടിലെ
 ഏലസ് കിലുങ്ങാന്‍ കാത്തിരിക്കും.
സമയവും ഇരുട്ടും വെളിച്ചവും
 പൂക്കളും ശബ്ദവും പാട്ടും ഇല്ലാത്ത
തുരങ്കങ്ങളില്‍ ചേക്കേറണം
എനിക്ക്