ഞാൻ സൂക്ഷിച്ച നിറമുള്ള മീനുകളെ മറന്നു, ഞാൻ കൊടുത്ത വാക്കുകളും മറന്നു പഴയ ബുക്കുകളും അശ്ലീല എഴുത്തുകളുമുള്ള പഴയ ഹോസ്റ്റൽ മുറിയിലേക്ക് തിരിച്ച് പോയി ഒരിക്കൽ. പഴയ പാത്രങ്ങൾ വലിച്ചെറിഞ്ഞപ്പോൾ വർഷങ്ങളുടെ അഴുക്ക് അടിഞ്ഞ മീനുടലുകൾ നിലത്ത് പിടഞ്ഞു. എന്നെന്നറിയാത്ത അടുത്തേവിടെയോ ഉള്ള മരണത്തിന്റെ നരച്ച നിമിഷത്തെ കുറിച്ച് ആപ്പോൾ മീനുകളെ പോലെ കണ്ണ് മിഴിച്ച് വാ തുറന്നു ശ്വാസമെടുത്ത് ഞാൻ ആലോചിച്ചു. സ്വപ്നം കഴിഞ്ഞു ഉണർന്നിട്ടും ചെന്നയകളെ പോലെ ക്രൂര മുഖമുള്ള മീനുകളുടെ ഉദാസീനത നിറഞ്ഞ കാമം നിറഞ്ഞ ദുഷ്ടന്റെ കരുണയില്ലായ്‌മ ഉള്ള ജൂണിലെ മഴ പോലെ തണുപ്പുള്ള മരണത്തിന്റെ മുഖം കണ്ണിൽ തന്നെ തൂങ്ങി നിൽക്കുന്നു.